Aslında hiç yazmayı düşünmediğim akşamlardan biri. Balkonda oturdum twitterda zaman öldürüyorum..
Ama bu yazıyı yazmama sebep olucak biri çıktı karşıma, onun sayesinde parmaklarım klavyeyle buluştu.
İlk yazmaya başladığım zamanı hatırlıyorum. Günlüğümü önüme koyup, tek tek beğendiğim cümleleri ayırıp güzel bir yazı çıkarmıştım ortaya. Paylaşmaya bile korkmuştum. Nasıl oldu acaba ? Çok mu basit ? Ya beğenmezlerse? diye.
Sonra yavaş yavaş anladım ‘blog’ denilen şeyin ne anlama geldiğini. Burası bizim kişiliğimiz, umutlarımız, hayallerimiz. Etrafımızdaki insanların ön yargılarından uzak, yepyeni insanların bizi biz olarak görüp tanıdığı yer. Burası aslında bizim ruhumuz..
Her paylaşımda içimizi döküyoruz. Her paylaşımda tanımadığımız insanlarla dertleşiyoruz belkide. Bazıları bunu anlayamaz.
Bir kitabın içinde kaybolmamış, kahve kokusunun verdiği huzurla yağmurlu bir günde pencereden dışarıyı seyretmemiş insanlar bilemez bu duyguyu. Gülüp geçerler, alay ederler. Bu öyle güzel, öyle özel bişey ki.
Başka insanlara ulaşabilmek. Başka insanların seni okuduğunu bilmek.
Seni sen olduğun için, seni senin edebiyatınla, seni senin yazılarınla seven insanlar olduğunu bilmek o kadar güzel bir duygu ki..
Belki hiç takip edilmeyen bir blogum var, belkide kendimi kandırıyorum dediğim zamanlardan birinde aldığım bir mesaja borçluyum bu yazıyı.
Bana birilerine ulaşabildiğimi, birileriyle yazılarımı paylaşabildiğimi hatırlatan ve dışarda gördüğüm onca erkeğe rağmen gerçekten dürüst davranabilen o insan için bu yazım.
Attığın mesajın beni ne kadar mutlu ettiğini bilemezsin.
Ve dip not olarakta şunu eklemek istiyorum :
Eğer bu yazıyı okuyorsanız bilin ki,
Dışarda bi yerlerde sizinde yazılarınızı okumak isteyen milyonlarca insan olabilir.
İlk önce 1 kişiye ulaşırken, yarın milyonlarca kişi sizi okuyabilir.
Kendiniz, hayalleriniz ve umutlarınız için henüz elinizde imkan varken yazın..
Vee kesinlikle onunda yazılarını okumayı unutmayın, inanın bakmaya değer..
http://halimizdumanmi.blogspot.com/
1 Yorum Var
Benimde ilham perim oldun aslında ilk kez senin yazını okuduğumda yazmaya başladım ve hala yazıyorum